تماشا و عکاسی از شهاب پس از سپری کردن یک شب سرد، داخل کیسه خواب زیر آسمانی از ستاره، برای علاقمندان این رشته ارزش بسیاری دارد. اگر قصد عکاسی از شهاب حتی در شب‌های سرد زمستانی را دارید، در این آموزش با ما همراه باشید.

این روزها با پیشرفت روز به روز تکنولوژی نسبت به گذشته، راحت‌تر می‌توان از آسمان شب و شهاب‌ عکاسی کرد. با تنظیم دوربین رو به آسمان و عکاسی‌های به موقع، درآخر کار چند عکس خوب می‌توان ثبت کرد. حتی اگر ارزش علمی نداشته باشند، ارزش هنری بالایی خواهند داشت. دیگر لازم نیست تا صبح پشت دوربین بنشینید و منتظر گذر یک شهاب باشید.

akasi az shahab sang

روش‌های تخصصی بسیاری برای یافتن مسیر شهاب‌ وجود دارد. اما معمولا یک عکاس از این تخصص‌ها اطلاع چندانی ندارد و به روش بصری اکتفا کرده و مجبور به عکاسی در طول شب و ثبت صدها و هزارن عکس می‌شود. شهاب‌های پرنور توسط اکثر دوربین‌های حرفه‌ای ثبت می‌شوند، اما ثبت شهاب‌های ضعیف و کم نور به تجهیزات و دوربین‌های حرفه‌ای‌تری نیاز دارد.

لوازم ضروری که در یک برنامه عکاسی از آسمان باید به همراه داشت، عبارتند از:

  • دوربین حرفه‌ای
  • لنز واید و سریع
  • اینتروالومتر (شاترسنج دستی)
  • سه پایه
  • حافظه دستگاه با ظرفیت بالا (حداقل ۱۶ گیگابایت)
  • باتری اضافی، شارژر مخصوص یا گریپ مناسب
  • حوله دستی کوچک (جهت تمیز کردن بخار لنز)

akasi az shahab sang

سعی کنید دوربینی که در دست دارید از حالت دستی پشتیبانی کند تا بتوان اندازه دیافراگم، سرعت شاتر و مقدار ایزو را به طور دستی تنظیم کرد. همچنین بهتر است  درگاه مناسب برای نصب اینتروالومتر روی بدنه دوربین موجود باشد. اینتراوالومتر (Intervalometer)، ابزاری برای کنترل شاتر بدون تماس دست با دوربین است و می‌تواند تعیین کند که چه زمانی، چه تعداد و در چه بازه‌ای عکس گرفته شود، با داشتن این دو مورد، به همراه یک سه پایه می‌توان عکس‌های خوبی از شهاب‌ گرفت. اگر اینراوالومتر نداشته باشید، مجبور خواهید شد با تنظیم سرعت شاتر روی بالب (Bulb) به طور مداوم تا صبح عکس بگیرید. البته دوربین‌های جدیدتر از این تکنولوژی بصورت داخلی پشتیبانی می‌کنند. برای فعال و تنظیم کردن آن، در دفترچه راهنمای دوربین خود به دنبال گزینه Interval Time Shooting باشید.

لنز یکی از مهمترین عوامل در عکاسی از شهاب‌ به حساب می‌آید. دو عامل عدد اف یا اندازه دیافراگم و میدان دید (FOV) در لنزها از اهمیت بسیاری برخوردار است. هرچه میدان دید لنز بیشتر باشد، وسعت بیشتری از آسمان را درخود جای می‌دهد و می‌تواند شهاب‌های بیشتری را در هر ساعت ثبت کند. اما متاسفانه هرچه لنز وایدتر باشد، از نسبت و اندازه واقعی دورتر می‌شود. این بدین معناست که چون حجم وسیعی از آسمان در چند پیکسل خلاصه می‌شود، اجسام و شهاب‌ها کوچکتر از میزانی که انتظار می‌رود، ثبت خواهند شد. بنابرین اگر کیفیت عکس مهم است، مجبور به انتخاب میدان دید کوچکتری خواهیم بود.

عدد اف یا سرعت لنز معمولا بر روی لنز به صورت f/۲،۸ درج می‌شود و میزان فاصله کانونی که توسط اندازه دیافراگم تقسیم بندی شده را نشان می‌دهد.درک مفهوم عدد اف برای عکاسان مبتدی شاید کمی پیچیده باشد، اما درحالت کلی در عکاسی از شهاب‌به این معنا است که با لنزهایی با سرعت بالا و عدد اف کم، شهاب‌های ضعیفتر نیز ثبت می‌شوند. اگر عدد اف خیلی بالا باشد، ثبت اکثر شهاب را از دست خواهید داد. لنزهای با عدد اف زیر ۲ خروجی‌های خوبی دارند. اگرچه باf/۲،۸ هم شهاب‌های بسیاری را می‌توان ثبت کرد. اگر نمی‌خواهید بعد از گرفتن عکس متوجه شوید که هیچ شهابی ثبت نشده است، لنزهایی با عدد اف بالای ۳ پیشنهاد نمی‌شود.

برای تنظیم فوکوس برای عکاسی از آسمان شب، فوکوس اتوماتیک را خاموش کرده، فوکوس لنز را به طور دستی بر روی بی‌نهایت قرار دهید. برخی از لنزها مقداری کمی‌ قبل از بی‌نهایت، بهتر فوکوس می‌کنند. برای پیدا کردن اندازه و محل دقیق فوکوس، یک عکس در حالت بی‌نهایت، و عکس دیگری درحالت قبل از بی‌نهایت بگیرید. این دو را با یکدیگر مقایسه کنید، تا ببینید درکدام یک ستاره‌ها دقیق‌تر و با جزئیات بیشتری ذخیره شده اند و از آن پس با آن فوکوس عکاسی کنید.

akasi az shahab sang

تمرین و کسب تجربه مهمترین عامل برای پیشرفت در امر عکاسی است. برای آنکه حرفه‌ای شوید به خودتان زمان بدهید. با هربار عکاسی، تنظیم دقیق و محل مناسب را پیدا می‌کنید. برخی کارهای ثابت در هربار عکاسی باید انجام شوند که فراموش کردن هر یک، می‌تواند زمان را از شما بگیرد. یک لیست همانند لیست زیر آماده کنید تا قبل از شروع کار، از انجام تمام ملزومات مطمئن شوید:

۱- شارژ باتری

۲- چک کردن آب و هوا و شرایط جوی

۳- اطمینان از فضای خالی کافی در حافظه دوربین

۴- تنظیم ساعت دوربین

۵- تنظیم کیفیت و اندازه عکس‌های خروجی بر روی JPG متوسط و بصورت خام

۶- شارژ کردن پاوربانک و گریپ

۷- وارد کردن کارت حافظه به داخل دوربین

۸- بستن دوربین روی سه پایه

۹- انتقال دوربین و سه پایه و باتری‌ها به محل عکاسی

۱۰- تنظیم ایزو دوربین برو روی ۴۰۰ الی ۸۰۰ با توجه به شرایط موجود.

۱۱- تنظیم عدد اف بر روی کمترین مقدار

۱۲- تنظیم میزان نورسنجی دوربین با محاسبه آلودگی نوری روی ۱۰ الی ۲۵

۱۳- کادربندی

۱۴- تنظیم فوکوس

۱۵- چک کردن کیفیت عکس گرفته شده با فوکوس انتخاب شده

۱۶- اطمینان از درست قرار گرفتن دوربین، تنظیمات و فوکوس

۱۷- شروع عکاسی با تنظیم زمان‌بندی

۱۸- چک کردن عکس‌ در یک ساعت اولیه

با تنظیم آلارم می‌توانید با خیال راحت استراحت کنید تا دوربین، کار خود را انجام دهد. اغلب مشکلاتی که بعد از تمام شدن عکاسی مشاهده می‌شود عبارتند از: پرشدن حافظه در میان کار، خالی شدن باتری، عدم تنظیم درست مقدار ایزو، عدد اف و نورسنجی، عدم فوکوس صحیح و …. رعایت یک اصول همانند لیست بالا، از پیش آمدن این مشکلات پیشگیری می‌کند.

akasi az shahab sang


پس اتمام کار، نوبت به ویرایش عکس‌ها می‌رسد. با چند تکنیک ساده در محیط برنامه‌هایی همانند لایت‌روم، می‌توانید عکس‌های خامی را که از آسمان شب، ستارگان، کهکشان ‌راه شیری و شهاب‌ها گرفته‌اید ویرایش کرده و آن را به اشتراک بگذراید.



نویسنده : رضا رنجبر

منبع : هزارویک بوم